માત્ર સારી વાતો વાંચવા અને સાંભળવાથી તમને લાભ મળતો નથી. જો તમારે જીવનમાં સુખ, શાંતિ અને સફળતા જોઈતી હોય તો જીવનમાં સારી વસ્તુઓ લાવો. પાંડવો યુધિષ્ઠિર પાસેથી આ વાત શીખી શકે છે. મહાભારતમાં એક કથા છે. તે કૌરવો અને પાંડવોના રાજકુમારોના શિક્ષણનો સમય હતો. દ્રોણાચાર્ય રાજકુમારોના શિક્ષક હતા. એક દિવસ ગુરુ દ્રોણાચાર્યએ શિષ્યોને કહ્યું કે સત્ય નામનો અધ્યાય વાંચો, તેને યાદ કરો અને તેને આત્મસાત કરીને આવો.
આત્મસાત શબ્દનો અર્થ છે જીવનમાં, આપણા આચરણને ઉતારવા. બીજે દિવસે જ્યારે બધા રાજકુમારો દ્રોણાચાર્ય પાસે પહોંચ્યા ત્યારે દ્રોણાચાર્યએ પૂછ્યું કે ગઈકાલે આપેલા પ્રકરણને યાદ કરીને બધા કોણ આવ્યા છે?
યુધિષ્ઠિર સિવાય બધા રાજકુમારોએ હાથ ઊંચા કર્યા. તેણે યુધિષ્ઠિરને પૂછ્યું કે તમે હાથ કેમ ઊંચો નથી કર્યો, શું તમે પ્રકરણ કંઠસ્થ નથી કર્યું?
યુધિષ્ઠિરે કહ્યું કે હા, મને હજી આ વિષય યાદ નથી.
આ સાંભળીને દ્રોણાચાર્યને આશ્ચર્ય થયું. તેઓ વિચારવા લાગ્યા કે યુધિષ્ઠિર સૌથી બુદ્ધિશાળી છે, તો પછી તેણે પ્રકરણ કેમ કંઠસ્થ ન રાખ્યું?
ગુરુએ કહ્યું કે ઠીક છે, કાલે યાદ રાખજો. બીજા દિવસે પણ પ્રકરણ યાદ કરીને યુધિષ્ઠિર આવ્યા નહિ. ગુરુએ ફરી કહ્યું કે કાલે યાદ રાખજે. આ રીતે કેટલાય દિવસો વીતી ગયા, પણ યુધિષ્ઠિર એ જ પ્રકરણ પર અટવાયેલા હતા. જ્યારે બીજા રાજકુમારે 10 દિવસ સુધી 10 પાઠ યાદ રાખ્યા હતા.
દ્રોણાચાર્યએ યુધિષ્ઠિરને પૂછ્યું કે શું વાત છે, શું સમસ્યા છે કે તમે આ પ્રકરણ કેમ યાદ નથી કરી શકતા?
યુધિષ્ઠિરે કહ્યું કે ગુરુદેવ, જે રીતે મારા બધા ભાઈઓ પ્રકરણને યાદ કરી રહ્યા છે, જો તમારે તેને યાદ રાખવું હોય તો તેને યાદ કરવામાં કોઈ વાંધો નથી. પણ તમે કહ્યું કે સત્ય નામનો પ્રકરણ યાદ કરીને આત્મસાત કરવાનો છે. આત્મસાત કરવાનો અર્થ છે તેને જીવનમાં ઉતારવું. હું મારા જીવનમાં સત્યને સમજવામાં ઘણી મુશ્કેલીનો સામનો કરી રહ્યો છું. જ્યાં સુધી હું તેને આત્મસાત ન કરું ત્યાં સુધી હું કેવી રીતે કહી શકું કે મેં પ્રકરણ કંઠસ્થ કરી લીધું છે.